پکینیز
وفادار، با محبت و اشرافی
قد : بین 15 تا 23 سانتی متر
وزن : بین 3 تا 6 کیلوگرم
طول عمر : 12 تا 14 سال
گروه : عروسکی
پیکینیز، یك سگ عروسکی جمع و جور و اشرافی با راه رفتن متمایز، یكی از چندین نژادی است كه برای طبقات حاكم چین باستان ایجاد شده بود. آنها سگهایی پیچیده با وفاداری غیرقابل انکار و ویژگیهای ظریفی هستند.
پیکینیزها سگهای عروسکی جمع و جور و قوی هستند که وزن آنها تا 6 کیلوگرم نیز می رسد. بلندترین پوشش آنها در ناحیه گردن و شانه ها است که “یال شیر” معروف پیکینیزها را بوجود می آورد. پوشش، دارای رنگهای قرمز مختلفی است که از قرمز طلایی تا سایه های تیره را شامل می شود. سر بزرگ و دارای پوزۀ کوتاه پیکینیز، مستطیلی یا “پاکتی شکل” است و عرض آن بیشتر از طول آن است. چشم ها، بزرگ، تیره و درخشان هستند. یک ویژگی منحصر به فرد پیکینیز راه رفتن غلطشی راحت او است.
پیکینیزها همراهانی جذاب و با اعتماد به نفس هستند که با انسانهای مورد علاقه خود پیوند محکمی برقرار می کنند. آنها برای زندگی در قصرها پرورش یافته اند و می توانند به اندازه شاهانی که صاحب آنها بوده اند، کاملاً مستقل باشند. (علاقه مندان پیکینیز می گویند: “آنها” صاحب عقیده هستند). این نژاد با توجه به همیشه هوشیار بودن می تواند سگ نگهبان خوبی باشد. پیکینیزها، بچه ها را تحمل می کنند اما در مورد خانه های بسیار شلوغ، تحمل کمتری دارند.
ظاهر عمومی سگ پکینیز
پیکینیز یک سگ جمع و جور و متوازن با منشاء چینی است که بخش جلویی بدن او سنگینتر از بخش عقبی است. خلق و خوی او مستقل و متکی به فردیت است. تصویر شیر-مانند او، شجاعت، وقار، جسارت و عزت نفس را بیشتر از ظرافت و لطافت، منتقل می کند.
تاریخچه سگ پکینیز
یک افسانه چینی می گوید، پیکینیز توسط بودا، که یک شیر را به اندازۀ یک سگ کوچک کرد، ایجاد شده است. این نژاد از چنان قدمتی برخوردار است که ما هرگز از منشاء واقعی آن آگاهی نخواهیم یافت، اما افسانه های خیالی در مورد منشأ این نژاد حاوی نکته هایی از حقیقت احتمالی است. پیکینیز، احتمالاً از یک سگ بزرگتر به اندازۀ عروسکی پرورش یافته است، البته نه توسط بودا، بلکه توسط خادمان زمینی او، یعنی امپراطورهای چین و درباریان آنها. برای قرنهای متمادی، نجیب زاده های چینی مشغول پرورش لاپداگ های صورت صاف بودند. پیکینیز، پاگ و شی تزو، نمونه هایی از کارهای دست آنها هستند. گفته می شود که سرقت یکی از این سگ ها، جرمی با مجازات اعدام بوده است.
تا سال 1860، زمانی که نیروهای انگلیس در طول جنگهای تریاک به پکن (بیجینگ) حمله کردند، پیکینیز برای غرب ناشناخته بود. هنگامی که انگلیسی ها به قصد غارت و آتش زدن به کاخ تابستانی باشکوه امپراطور حمله کردند ، خانواده سلطنتی به جای اینکه نگران این باشند که به دست دشمن افتاده اند، پیکینیزهای خود را کشتند. یک کاپیتان بریتانیایی، عمه امپراطور را که خودکشی کرده بود، کشف کرد، اما پنج پیکینیز او هنوز زنده بودند و در پشت پرده مخفی شده بودند. سگها به عنوان هدیه ای برای ملکه ویکتوریا به انگلستان بازگردانده شدند و این نژاد به سرعت در میان رعایای او گسترش یافت.
در اواخر دهه 1890، پیکینیز وارد آمریكا شد. آنها اولین بار در سال 1906 توسط AKC به ثبت رسیدند. شش سال بعد، هنگامی که یک پیکینیز، یکی از تنها سه سگی بود که از غرق شدن تایتانیک جان سالم به در برد، این نژاد خبرساز شد.
تغذیه سگ پکینیز
پیکینیزها باید با غذای سگ با کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل، با نظارت و تأیید دامپزشکتان تهیه شده باشد، تغذیه شوند. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا سالخورده) باشد.
برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین میزان کالری و وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما دادن مقدار زیادی از آنها می تواند باعث چاقی شود.
در مورد اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند و کدامیک مضر هستند، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگتان نگرانی دارید با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس سگتان قرار داشته باشد.
آراستن سگ پکینیز
پوشش ضخیم دولایۀ پیکینیز به نگهداری خوبی نیاز دارد. پیکینیز دارای ریزش موی فصلی است. حداقل یک ساعت برس کشیدن در هفته به جدا شدن موهای شل شده کمک می کند و از درهم رفتگی موها جلوگیری می کند، حمام گاه به گاه به شما کمک می کند تا سگتان را در بهترین ظاهر خود نگه دارید.
درهم رفتگی موها (مت) یا گره خوردگی ها را می توانید به آرامی با یک برس نرم یا شانه فلزی از هم باز کنید. مانند همه نژادها، ناخن های این نژاد نیز باید مرتبا کوتاه شوند، زیرا ناخن های بیش از حد بلند باعث ناراحتی سگ می شود.
تمرین سگ پکینیز
پیکینیزها همراهانی جذاب و با اعتماد به نفس هستند که با انسانهای اطراف خود رابطه نزدیکی برقرار می کنند. تمام هدف آنها در زندگی سرگرمی و راحتی است. اگرچه آنها بیشتر اوقات نسبتاً کم تحرک هستند و تنها به ورزش متوسطی احتیاج دارند اما در جای خود، از شرکت در ورزش های مخصوص سگها لذت می برند.
آموزش سگ پکینیز
از ویژگی های بارز این نژاد، شخصیت دوستانه، برونگر و دوست داشتنی او است. پیکینیزها، بامحبت و باهوش هستند و ارتباطات بسیار قوی با انسانهای اطراف خود برقرار می كنند. به عنوان سگ هایی که قرن ها در کاخ ها زندگی می کرده اند، پیکینیزها می توانند به اندازه امپراطورانی که صاحب آنها بوده اند، کاملاً مستقل باشند. (علاقمندان این نژاد اغلب می گویند “آنها اظهار نظرشان زیاد است”)
این نژاد با توجه به همیشه هوشیار بودن می تواند سگ نگهبان خوبی باشد. پیکینیزها، بچه ها را تحمل می کنند اما در مورد خانه های بسیار شلوغ، تحمل کمتری دارند.
سلامت سگ پکینیز
مانند همه نژادهای صورت کوتاه، انتخاب یک پیکینیز با سوراخ های بینی باز، با بینی با اندازه متوسط، بسیار مهم است. از آنجا که پیکینیزها، پوزۀ بلند که می تواند به عنوان یک مانع طبیعی برای محافظت از چشم عمل کند، ندارند، اطمینان از این مسئله دارای اهمیت است که محیط شما برای سگتان ایمن باشد و هیچ چیز نتواند به چشم او آسیب بزند یا آن را تحریک کند.
پیکینیز درجه حرارت سرد را دوست دارد، بنابراین برخی از صاحبان حتی هنگام مسافرت با اتومبیل، پیکینیز خود روی بسته های یخ منجمد یا بالش یخی قرار می دهند، این یک سطح راحت است که پیکینیز کاملاً از آن لذت می برد. با یک پرورش دهنده مسئول کار کنید، کسانی که تمایل به داشتن پیکینیز دارند می توانند آموزش های لازم در مورد نگرانی های خاص بهداشت و سلامتی این نژاد را کسب کنند.
پرورش دهندگان خوب برای کاهش احتمال بیماری توله سگهای خود، از آزمایشات بهداشتی برای موجودی تولید مثلی خود استفاده می کنند.
تست های بهداشتی توصیه شده :
- ارزیابی قلب
- ارزیابی چشم
پیکینیز
پکینیز
تاریخچه سگ پکینیز
سگ پکینیز
نژاد سگ پکینیز
Pekingese
Pekingese dog
آیا میدانستید؟!
پیکینیز تا اواخر قرن نوزدهم در انگلیس به نمایش گذاشته نشد.
ورود پکنیزی ها به دنیای غرب در نتیجه غارت کاخ امپراطوری در پکن توسط انگلیسی ها در سال 1860 اتفاق افتاد
اولین سابقه شناخته شده از وجود پیکینیز تا سلسله تانگ در قرن 8 قابل ردیابی است. با این حال، قدیمی ترین سویه ها (که فقط توسط خانواده سلطنتی نگهداری می شدند) خالص نگه داشته می شدند و سرقت یکی از سگ های مقدس، مجازات اعدام داشت.